Een zin die ik zeer regelmatig te horen krijg. “Zo ben ik nou eenmaal” als een reactie van iemand die aangesproken wordt op zijn gedrag. Wat zeg je dan eigenlijk over jezelf? Dat je gedrag in beton gegoten is en dat je niet kan veranderen? Ik geloof daar niet in. Natuurlijk hebben we patronen in ons leven. Ooit was je gedrag zoals je dat ontwikkeld hebt nodig om in die specifieke situatie het meest optimale eruit te halen. Overleef strategieën zijn ons geen van allen vreemd. Gedrag komt voort uit jouw specifieke referentiekader. Van ons allen uniek en context specifiek. Jouw model van de wereld. Het eerder vertoonde gedrag kan echter niet effectief zijn in andere of latere situaties. We hebben als mens daarin keuzes.
Zeker als je attent gemaakt wordt op onbewust gedrag is het antwoord : “zo ben IK nu eenmaal”, wel een makkelijke. Je bent niet zo, je doet zo. En als je wilt kan je dat dus veranderen. Mits gemotiveerd om dat te doen. Als het een ‘moeten’ wordt, dan weten we wel wat de uitkomst daarvan is.
Zo was ik recent met een team aan het werk waar de samenwerking en de communicatie niet optimaal is. Dat is een veel voorkomend probleem binnen organisaties. Mensen vinden van alles van elkaar maar het met elkaar in alle openheid delen is meestal geen gemeengoed. Samenwerken is elkaars talenten benutten en anderen helpen te ontwikkelen om zodoende te kunnen groeien, als mens en zeker ook als team. Samenwerken is dus ook uitspreken als je iets dwars zit. Elkaar aanspreken op ongewenst gedrag. Vele voorbeelden te bedenken. Toch gaan veel mensen feedback liever uit de weg. Gemakzucht? Of is het lastig om op een goede manier tegen een collega te zeggen dat zijn gedrag of houding jou irriteert? En dat is heel jammer want goede feedback is eigenlijk een cadeautje: je leert door feedback wat anderen van jouw gedrag vinden en hoe je dat eventueel kunt veranderen.
We denken overigens bij feedback dat het meestal om iets vervelends gaat. Een welgemeend compliment geven is ook feedback en absoluut motiverend. Als iemand je feedback geeft en je geeft als antwoord “zo ben ik nou eenmaal”, wat zou dat doen met de ander? Nodigt dat uit voor een herhaling? Waar twee mensen zijn, is er een zender en een ontvanger. In de communicatie is er de boodschap. De wijze waarop je het aanreikt is belangrijk, de wijze waarop je ontvangt evenzo. Wil je leren en ontwikkelen, schrap dan het zinnetje “zo ben IK nu eenmaal” uit je vocabulaire en ontvang met open armen. Je hoeft geen ander mens te worden om ander gedrag te laten zien!
Dag Ina.
Ik ben door een wederzijdse vriendin gewezen op jouw blog.
Ik heb er nu een paar gelezen.
Ik ben onder de indruk van jouw levenswijsheid.
Ik wil nog veel van je leren.
Hartelijke groeten
Dank voor je reactie en compliment. Wens je mooie dag.
Ina,
dank. Zeer herkenbaar. Zonde als iemand dat zegt, dan stopt de ontwikkeling. Hoe ouder hoe eerder, maar ook jonge mensen. Ik schrik daar wel eens van. Jammer toch?
Gr Xander
Dag Xander, ja jammer (vinden wij). Niet iedereen heeft behoefte aan ontwikkeling en aan verandering en hoe jammer is dat, want er is zo veel moois te ontdekken. Warme groet, Ina
Put altijd veel kracht uit je blogs dank je.
volgende graag over trombonisten uit zuid Congo
Ha Guido,
Dank voor je reactie. ha ha. Je zal voor de trombonisten in Zuid Congo een andere info bron moeten zoeken. Ben beduidend minder muzikaal dan jij. Warme groet, Ina