Mijn innerlijke criticus heeft een naam. Ze heet Tante Mien. Dagelijks vertelt ze me wat ik moet en hoe. Ze is in staat om zeer kritisch mijn resultaten vilein te evalueren en me te wijzen op waar het nog beter kan. De beruchte stem in mijn hoofd die me bekritiseert en twijfel zaait.

Mijn innerlijke criticus, hoewel vaak irritant en destructief, heeft eigenlijk goede bedoelingen. Het is ontstaan als een overlevingsmechanisme, een manier om me te beschermen tegen mislukkingen en negatieve ervaringen. Het is geworteld in mijn diepgewortelde angsten en twijfels en het heeft de neiging om zich te manifesteren op de meest ongelegen momenten. Herkenbaar?

In mijn werk ontmoet ik veel mensen. Vele van hen zijn ook bekend met de innerlijke criticus en het diepgaande effect hiervan op je welzijn en succes. Het kan onze zelfverzekerdheid ondermijnen, ons belemmeren om risico’s te nemen en nieuwe kansen te benutten. Het kan zelfs onze relaties beïnvloeden, omdat we onszelf niet waardig genoeg vinden om liefde en waardering te ontvangen.

Het is essentieel om te begrijpen dat de innerlijke criticus niet de waarheid spreekt. Het zijn onze negatieve en beperkende overtuigingen die zijn geworteld in onze eigen onzekerheden en ervaringen.

Het goede nieuws is dat we de macht hebben om deze overtuigingen uit te dagen en te veranderen. Het begint allemaal met bewustzijn. Klopt het wat je denkt? “Weet je het of denk je het?” is mijn standaard vraag. Daarnaast is zelfcompassie essentieel in het omgaan met de innerlijke criticus. Liefdevolle vriendelijkheid ontwikkelen, met onszelf omgaan zoals we een goede vriend zouden behandelen. De innerlijke criticus hoeft geen overheersende rol te spelen in ons leven. We hebben de macht om de dialoog in ons hoofd te veranderen. Het vraagt echter oefening, oefening en oefening.

Dus, de volgende keer dat je die kritische stem hoort, herinner jezelf  hieraan. Je hebt de kracht om te kiezen hoe je op deze stem reageert. Tante Mien stuurt haar hartelijke groeten 😊