Serendipity is het Engelse woord voor serendipiteit, wat betekent het vinden van iets onverwachts en bruikbaars terwijl je op zoek bent naar iets totaal anders. Dit woord kwam ik vandaag tegen en eerlijk gezegd moest ik de betekenis opzoeken. Prachtig woord en de betekenis is minstens zo mooi. Je bent op zoek naar iets en je komt onderweg in de zoektocht iets anders tegen.  Open staan voor nieuwe wegen, zelfs als je daar niet onderweg naar toe bent. Ik vind het fantastisch om een doel te hebben. Een van de vragen die ik altijd stel aan mensen in mijn trainingen en coaching. Wat is je doel? Het is belangrijk om een doel te hebben. Echter… de weg naar het doel toe, is in mijn beleving, minstens zo belangrijk. Vergeet je niet onderweg te genieten en open te staan voor alles wat er op je pad ligt. Hoe mooi kan het leven zijn is de gedachte die bij me opkomt.

Laatst sprak ik iemand die twijfels had of hij wel of niet leidinggevende kwaliteiten had. Nieuw in zijn job en twijfels. Wie kent het niet? En wanneer weet je of je die kwaliteiten hebt? Oefening baart kunst, ga het uitproberen. Wellicht komt eruit dat je dat talent hebt. Of is de conclusie dat het niet bij je past. Sommige competenties zijn ontwikkelbaar, andere weer niet. Wat kan er gebeuren, helemaal niets. Ja, ach misschien een illusie armer.  In het proces van oefening kan je echter  andere dingen leren, is er een nieuwe ontdekking,  die je voorziet van nieuwe input, een persoonlijke ontwikkeling. Mits je ervoor openstaat natuurlijk.

Ik ontmoet regelmatig mensen die “eager” zijn. Een meer dan prachtige karaktereigenschap, weten wat je wilt en daar veel voor in werking stellen om doelen te bereiken. Go for it zou ik zeggen. Vergeet echter niet onderweg “op te letten”.  Soms is de reis al zo mooi, ongeacht het einddoel. Enige alertheid is gewenst onderweg, anders krijg je al het moois on your way niet te zien. Een voorbeeld van mijzelf. Ik hou van hardlopen en laatst ging ik mijn tien km doen. Ik ben de hoek nog niet om en heb het gevoel in de hemel te zijn. Rennen en luister naar mijn NIKE-App die vertelt hoe ver ik ben en mijn gemiddelde snelheid, zalig. Na een kilometer of zes vraagt mijn knie enige aandacht. Hij doet niet wat ik wil, ik voel pijn en helaas herken ik het.  Nog vier km te gaan, ik wil niet opgeven en ren door. De brug in aantocht, valt niet mee, niet zeuren (in gesprek met mezelf).  Na nog een km soort van hinkelen,  neem ik een besluit, ik ga mijn pas vertragen naar stevig doorlopen. Ik kijk nog bewuster om me heen en voel de zon op mijn lijf. Ik zie in de Linge een eend met kleine kuikentjes. Ik loop verder en hoor een toeter, mijn broertje. Hé zus, hoe gaat het? Goed, roep ik hem na en beide hebben we een big smile. Wat ziet de wereld er prachtig uit. Het groen van de bomen, de zon op mijn lijf. Ik geniet en loop naar huis. Ik stop bij de bakker en koop een vers broodje. Heel tevreden kom ik thuis en maak mijn kopje koffie. Ik heb niet mijn einddoel gehaald, maar heerlijk gelopen, veel moois op mijn pad. Het leven is mooi!