“Waar blijft de tijd en waarom hebben we niet genoeg tijd?”
Altijd een verrassing om het mensen te horen zeggen. Herken je het? Of heb ik er alleen last van? Het lijkt soms dat de tijd werkelijk vliegt en is het eind van de week alweer in zicht, zonder dat je dingen hebt gedaan die je wilde doen.
Hoe komt dat toch?
Bepalen wij zelf hoe onze tijd opgaat? Onze tijd is beperkt, eerder over geschreven. Je leeft nu en geen garanties voor morgen. 168 uur in een week, 52 weken in een jaar, en hoeveel jaar eigenlijk? Tijd is een geschenk en vanzelfsprekend toch? Zitten we zo gevangen in de drukte van ons dagelijks bestaan dat we er niet regelmatig bij stil staan hoe je omgaat met dit geschenk? Wanneer stond jij voor het laatst eens stil? In je hoofd, in je lijf? Bewust over hoe je tijd besteed en wat voelde je toen? Hoe lang werk je echt in een week? Hoeveel tijd besteed je aan anderen? Hoeveel tijd besteed je aan je zelf? Of hoeveel tijd doe je dingen die je achteraf niet eens meer kunt herhalen?
Hoeveel uren werk jij per week en tel daarbij eens de tijd op voor het op en neer rijden, voorbereiding voor het werk en je er zorgen over maken. Daarnaast nog slapen, de dingen die we moeten (boodschappen, huishouden, wel en niet gewenste sociale contacten, vrijwilligerswerk, sport en..). Geen wonder dat er maar weinig tijd is. Realiseer je dat jij de regisseur bent van jouw leven. Jij bepaalt hoe jouw tijd ingevuld wordt. Je bepaalt wanneer je JA of NEE zegt. Jij geeft de prioriteiten aan, niemand anders. Ik stel voor dat we ophouden met klagen, eerlijk zijn naar onszelf en de ander. Dus niet: ik ben te druk, maar nee ik geef dit geen prioriteit.
Ik vind andere dingen belangrijker…