in de mineurDonderdagochtend en ik word veel te vroeg wakker. Mijn lijf is stram en ik hoor de wind en zie op mijn slaapkamerraam de regen. Ik blijf nog een tijdje in mijn bed liggen en doe eigenlijk helemaal niets. Mijn gedachte geef ik de vrije loop en ze gaan werkelijk alle kanten op. Ik voel me niet happy. Ik heb er geen zin in vandaag. Dat maakt dat ik nog langer in mijn bed blijf liggen. Als ik dan uiteindelijk mijn bed uit ga dan zie ik in mijn huis dat ik toch echt nog het nodige moet doen. Alsof ik dat niet wist. De wasmachine draait en dat ene mailtje kan nu echt niet langer meer uitgesteld worden. Ik doe eerst maar weer een kopje thee. Ik staar naar buiten en ik denk: mag ik deze dag overslaan.

Herken je dat? Een stemming in je lijf en hoofd wat niet perse een reden heeft. Alhoewel misschien is er wel een reden maar ben je er niet van bewust. Over het algemeen word ik vrolijk wakker en heb zin in de dag, vandaag dus niet. Het mag er zijn. Ik zwelg nog maar even op de bank en kijk op mijn mobiel. Wie zal ik eens getuige maken van mijn “ellende”? Ik herken deze stemming. Het is december. De maand waarin ik schijnbaar mezelf heb geprogrammeerd op een dipje. Het jaar afsluiten en een moment van bezinning. Hoe kijk je terug schreef ik in mijn kerstkaarten naar vele mensen. Laat achter in 2014 wat je niet meer nodig hebt en neem mee naar 2015 wat goed was. Wat een goed idee! Echter om dat te doen is het dus nodig om stil te staan.

In mijn stil staan en zijn kom ik mensen tegen die dit jaar gestorven zijn. In het stil staan kom ik verdriet tegen. Van mezelf en van anderen. In het stil staan evalueer ik mijn doelen. Welke heb ik bereikt en welke niet. Waar sta ik nu en ben ik tevreden. In het stil zijn kom ik ook al het moois tegen wat er op mijn pad ligt. Dit jaar wederom. De mensen waar ik van hou, de mooie dingen die ik mag doen, mijn leven en mijn zijn. Nog steeds super dankbaar voor. Wat niet maakt dat er ook minder mooie dingen zijn en die er ook mogen zijn en passen bij mijn leven. Ik laat het maar even.

Dan zie ik een berichtje op mijn mobiel. Leve de permanente stroom van informatie die tot je komt op je mobiele telefoon. Een bijzonder leuk berichtje van mijn schoonzus. Zo één die je moet doorsturen naar tenminste 5 mensen. Het berichtje gaat over vrouwen, de perfecte vrouw, een sterke mooie vrouw die kan omgaan met stress, die problemen kan dragen etc. Ik tover een grote smile op mijn gezicht en stuur haar een berichtje terug dat het een geweldig app’je is en dat ik, ondanks mijn mineur, een big smile op mijn gezicht heb, dankzij haar. Zo eenvoudig is het ook maar weer. Hoe mooi kan het leven zijn. Alles hoort erbij. De mooie en de minder mooie dingen. Ze liggen op je pad en ze zijn voor jou. Wat je er vervolgens mee doet is een keuze. Mijn mineur stemming begint al minder te worden.

Ik sluit af met een citaat: Wie anderen begrijpt, heeft kennis. Wie zichzelf begrijpt, is verlicht. Wie anderen verovert, heeft macht. Wie zichzelf verovert, is sterk. Wie sterft, maar niet vergeten wordt, leidt een lang leven (Lao-Tse) .

Mooi nieuw jaar wens ik jullie!