Het tempo ligt hoog. Ik las ergens dat afgelopen 50 jaar ons spreek- en looptempo ook is toegenomen. Wauw, hoe ziet het er over nog eens 50 jaar uit vraag ik me af. Hoe efficiënt kan je worden in tijdsbesteding?

Het begint al als je nog klein bent. In mijn opvoeding is het met de paplepel ingegoten. Herken jij wellicht deze uitspraak: “zit niet te lummelen, ga wat doen!”  Met verbazing hoor ik soms de overvolle agenda’s van kinderen. Denk maar eens aan de zwemles, de dansles, afspreken, BSO of oppas, naar school en wie weet wat allemaal nog meer. Een dag telt maar 24 uur en een week maar 7 dagen.

Aan welke verwachtingen zijn we aan het voldoen. Die van onszelf, die van onze opvoeders, die van de buren, die van … In de hectiek van het leven is weinig ruimte voor lummelen. In het leven resultaten bereiken, succesvol zijn, waardering oogsten is top. Het geeft stabiliteit. En ook (schijn) zekerheid, en wie wil dat nou niet. Niks mis mee. Toch wil ik pleiten voor af en toe niets doen.

Wanneer deed jij voor het laatst niets? Hardop uitspreken dat je werkelijk helemaal niets aan het doen bent. Pfff, die hoor ik niet vaak. Het tegenovergestelde van druk zijn is lummelen. Gewoon ZIJN, stil, vrede, onthaasten, leven in het NU. Het ervaren van je lijf, luisteren wat het zegt.

Doe je dat wel eens? Ik heb de overtuiging dat het lijf de waarheid spreekt. “Burn out”, migraine, … wat zegt het lijf nou eigenlijk tegen je, en sta je erbij stil? In stil zijn ontmoet je je werkelijke behoeften. Durf jij er naar te luisteren? Wat levert negeren op en gewoon doorgaan?

Doen wat je plezier geeft, zonder dat het resultaat een rol speelt? Durf je dat aan? Alles heeft zijn ritme zei een goede vriend tegen me ooit. Het ritme van moeten en het ritme van willen. Hoe zit het met jouw ritme?

Luister je wel naar jouw echte behoeften? Ik ben nu een weekje aan het lummelen. Hoe heerlijk, ook nog in de zon. Het onthaasten heeft dus ook zijn ritme. Het is me gelukt en ik ben er dankbaar voor. Misschien past een weekje nog niet in jouw planning, maar een middagje zou dat lukken? Kijk maar, ik gun het je. Het geeft je ruimte in lijf en geest. Hoe mooi kan het leven zijn.