Het verschil in de interactie met je medemens zit in hoe het voor jou voelt. Niet altijd kan je “beetpakken” waarom het contact met de ander goed voelde. Zijn er gemeenschappelijke interesses, geloven we dezelfde dingen, vinden we de ander aantrekkelijk, is er gelachen? Alles is mogelijk.  De overeenkomst in de vormen van contact die goed voor jou voelen is meestal als je het gevoel hebt dat de ander er voor je is. Met aandacht. Er zijn!

Hoe vaak gebeurt het niet dat je in gesprek bent met iemand en dat je gedachten elders zijn. Misschien ben jij in gedachten wel bij het project wat niet gaat zoals jij het hebben wilt. Of bij de omzetcijfers die toch echt niet goed zijn. Of bij Albert Hein: wat zal ik vanavond eten? Of: hoe laat zou het zijn, moet/kan ik al weg. Allerlei gedachten kunnen we hebben als we in gesprek zijn met de ander. We zijn dan fysiek aanwezig en onze gedachten zijn elders.

Een andere vorm van er niet echt zijn met aandacht is:  iemand vertelt iets en jij denkt na zin één al: nee zo zit het niet. Ik zal je straks even vertellen hoe het wel is. Je blijft in je eigen gedachten rondhangen en wacht je moment af om jouw zegje te doen. Hoe goed luister je dan nog naar de ander? Of je hoort iets en in je enthousiasme wil jij zo snel mogelijk ook jouw ervaring over het onderwerp vertellen. Vast allemaal herkenbaar. Geeft ook niet.

Echter als je met aandacht bij iemand bent is het contact intensiever. Als je echt luistert naar de ander zal je meer horen. Met verwondering luisteren. Met verwondering kijken (lichaamstaal is >80% van de communicatie). Als je goed kijkt en luistert zal je meer horen en zien. Dat bevordert de kwaliteit van het gesprek. De ander voelt het ook. Oprechte interesse is altijd een warme deken.

Een goed voorbeeld op mijn sportschool. Ik wacht op een les en de man achter de receptie groet werkelijk iedereen die binnenkomt met naam. Bij sommige vraagt ie: hoe was je vakantie en bij weer een ander zegt ie: hé je auto weer in orde? Ik weet dat hij nog niet zo lang op de sportschool werkt en ik hoor en kijk er met verwondering naar. Ik benoem het en vraag hem hoe hij dat allemaal weet alsook de namen van de mensen. Zegt ie tegen me: toen ik hier pas werkte, keek ik op de computer als mensen binnen kwamen (je  pasje door het systeem halen). Wist ik gelijk de namen van onze klanten. En ach, dan maak ik graag praatjes. Maakt het leven toch aangenamer en de klant voelt zich welkom. Daar gaat het toch om.

Groot compliment aan deze heer. Zo is het maar net, het maakt jouw en het leven van de ander aangenamer. Wie wil dat nou niet. En het gaat alleen maar over attitude. Jij bepaalt. Met aandacht is onderdeel van het FISH programma. Kijk maar even hoe de heren dat doen op de vismarkt in Seattle.

http://www.youtube.com/watch?v=gNDP9jLuzXU&rel=0&showinfo=0

Zij kiezen om er te zijn voor de klant, met aandacht. En het resultaat is: meer plezier, tevreden klanten en meer omzet. Wie wil dat nou niet? Iedereen heeft liefde en aandacht nodig. Werkelijk iedereen. En het mooie is, dit betreft gedrag. Kost geen geld, alleen inzet. En… het maakt het leven aangenamer. Is dat even boffen!