kwetsbaarWaarom vinden veel mensen het niet eenvoudig om zich kwetsbaar op te stellen. Van Dale geeft de volgende betekenis aan kwetsbaar: “Verwond, aangetast kunnen worden”.  En verwonden lijkt me nou niet iets waar we pro actief naar op zoek zijn. Wanneer ben je eigenlijk te verwonden? Bijvoorbeeld als je emotioneel, fysiek of mentaal even niet “goed in je vel” zit, minder alert bent. Dat zijn momenten dat externe invloeden extra hard aan kunnen komen. Waarbij ik nog de kanttekening wil maken, wat je gelooft daar zul je bewust of onbewust gelijk in krijgen. Ik ontken hierbij niet dat er dingen kunnen gebeuren die ons mentaal, emotioneel of fysiek kwetsen. De vraag is echter: hoe ga je er mee om?

We gebruiken ook het woord kwetsbaar, in meer positieve zin. Als we het hebben over open zijn, eerlijk, zeggen wat je denkt en voelt. Laten zien wie je bent. Over deze betekenis van het woord kwetsbaar heb ik het. We willen allemaal gezien c.q. gehoord worden toch? Waarom vinden we het dan moeilijk ons kwetsbaar op te stellen. Waarom staan we het ons zelf en anderen nauwelijks toe om open te zijn. Angst voor afwijzing? Angst voor ….. Vanuit deze angst op zoek naar de oplossing betekent vaak dat we gaan spreken vanuit ons hoofd in plaats vanuit ons hart. Een afweermechanisme naar de buitenwereld en uiteindelijk dus ook naar onszelf.

Wanneer we onze gedachten, gevoelens en daden in overeenstemming brengen, zijn we vervuld met enthousiasme, doelbewustheid en betekenis. Dan is het leven rijk en vol. Je hart openen voor de ervaringen die op je afkomen in het leven. Maar dan toch, deze houding is schijnbaar niet eenvoudig. Wat maakt dat we er geregeld voor kiezen om lastige gevoelens van ons af te schuiven, jezelf verdoven of tegen wapenen zodat je ze niet meer ervaart. Je kwetsbaar opstellen is dus niet eenvoudig, maar wel nodig als je wilt leven vanuit je ZIJN. Geraakt kunnen worden betekent authentiek zijn. Ik vind het altijd getuigen van kracht als mensen eerlijk durven zijn tegenover zichzelf en anderen. Gelukkig ervaar ik dit regelmatig. In coachgesprekken gunnen mensen me vaak een “kijkje” in datgene wat hen bezig houdt. En hoe fijn is het om samen met iemand te kijken wat er speelt. Wat heb je nodig voor de juiste balans? Door je vraagstukken uit te spreken en er naar te kijken is er ruimte voor ontwikkeling.

Ik geloof in een wereld waar groei en ontwikkeling een gegeven is. En dat betekent dat er grenzen worden verlegd. Dat vraagt om een attitude van moed, spreken en handelen vanuit je hart. Vanuit jezelf en ook richting anderen. Als dat betekent dat jij je kwetsbaar moet opstellen, waarom zou je dat dan niet doen? Hoe mooi kan het leven zijn.